Zielonogorska.pl Turystyka: marca 2008

Jestem oburzony, że za przebudowę Palmiarnii zabierają się osoby które "wszystko wiedzą". To, co nasze władze obecnie robią, nie występuje jako model prowadzenia biznesu. Miasta albo mają typowe Palmiarnie- kolekcje egzotycznych roślin, albo mają sale "balowe" (z tym że normalnie nie zajmują się taką działalnością. Sala taneczna w Palmiarnii? Że co proszę?

To co one robią, kontynuując dawną formę dziwacznej działalności tej placówki, nazwałbym lokalną egzotyką lub natręctwem z przeszłości. Nie opłaca się w budynku tak koszmarnie drogim (ok. 18 mln PLN), który jest zbudowany specjalnie po to by mogły w nim się znajdować egzotyczne rośliny, lokować sali balowej tudzież tanecznej. To jest po prostu za droga powierzchnia, czy ci ludzie tego nie rozumieją?

Jest wg mnie oburzające że nie sugerują się oni doświadczeniami innych miast, tylko tworzą nasz "księżycowy krajobraz". Mam wrażenie że te osoby nigdy nie były w typowej palmiarnii, wówczas stwierdziłyby że nasza Palmiarnia nie ma z taką placówką wiele wspólnego. Ma 200 taksonów roślin, typowe palmiarnie mają po kilka tysięcy taksonów. Nie ma ścieżki dydaktycznej, podczas gdy typowe palmiarnie mają co najmniej kilkusetmetrową "trasę zwiedzania". Kolekcja tutejsza jest tragicznie kiepska, brak ciekawych roślin, np. żywiących się owadami.

Pisałem już aby kompletnie zrezygnować z restauracji w tej palmiarnii, ponieważ jest to zbyt droga powierzchnia. Czemu nasze władze nie liczą że przeznaczenie połowy budynku na restaurację to koszt 900 tys. w kosztach kapitału rocznie (przy koszcie kapitału 10 %). Ta restauracja wyjdzie koszmarnie droga. Tam powinny być same rośliny. To miasto nie ma dziś żadnej atrakcji turystycznej, a jakby ktoś kompetentny zabrał się za przebudowę palmiarnii do roli typowej kolekcji roślin egzotycznych to miałoby chociaż jedną.

wykorzystano fotografię z fotoforum Gazety Wyborczej oraz zdjęcia historyczne

Ongiś chciałem wstrzymania przebudowy amfiteatru i zweryfikowania planów jego przebudowy. Moim zdaniem, obecny kształt przebudowy doprowadzi do tego że już na starcie będzie to obiekt przestarzały, i skazany na przegraną.

W Zielonej Górze brakuje infrastruktury kulturalnej z prawdziwego znaczenia. Jeszcze przed wojną w Zielonej Górze od 1931 roku wystawiano opery w specjalnie do tego dostosowanej sali operowo-scenicznej. Niestety, po wojnie prestiż miasta coraz bardziej malał, a kultura podupadała. Dziś już jesteśmy tylko 100-tysięcznym blokowiskiem, które w Polsce nie kojarzy się z niczym poza już nieistniejącym festiwalem. Jesteśmy miastem-blokowiskiem w stylu Wałbrzycha albo Legnicy, z tym wyjątkiem że kompletnie nie posiadamy już żadnego znaczniejszego przemysłu.

Chcę zapobiec w ten sposób kolejnemu marnotrawstwu pieniędzy podatników na infrastrukturę już od początku przestarzałą. Jako przykład tego, że polskie miasta wielkości Zielonej Góry mogą atrakcyjną ofertą kulturalną podnieść swój prestiż i zrzucić łatkę zaścianka, podaję Rzeszów, miasto porównywalne z Zielona Góra zarówno pod względem potencjału, jak i liczby ludności (ma jej tyle samo co Zielona Góra wraz z Nową Solą).

Ostatnią inwestycją w infrastrukturę kulturalną tego miasta była odważna przebudowa miejscowego teatru im. Wandy Siemaszkowej do roli teatru wieloprofilowego, także operowego. Podczas przebudowy zadbano o całą potrzebą infrastrukturę konieczną do wystawiania oper w tym rzeszowskim teatrze: dodano obrotową scenę, pod nią dodano orkiestron (kanał dla orkiestry konieczny przy wystawiania oper), nad teatrem wzniesiono 16-metrową kopułę z miedzi, która mieści wyciągi i rampy. Foyer zyskało luksusowy wystrój.

Tego dokonano w Rzeszowie kosztem 10 mln PLN, z czego 7,5 mln pochodziło od Unii Europejskiej. W nowym teatrze sezon rozpoczęto z rozmachem: operą Gioacchino Rossiniego "Cyrulik sewilski" w wykonaniu Teatru Narodowego z Koszyc (Słowacja). Rzeszów zyskał teatr wieloprofilowy kosztem dwóch milionów złotych z budżetu samorządu. Zielona Góra mogłaby już od dawna szczycić się salą sceniczno-operową gdyby w odpowiedni sposób zaplanowano przebudowę filharmonii, która kosztowała samorząd kilkakrotnie więcej niż inwestycja w teatr w Rzeszowie.

Chcę, by mimo zmarnowania szansy na obiekt do wystawiania spektakli muzycznych w czasie rozbudowy filharmonii, do takiej roli dostosowano chociaż amfiteatr. Wówczas znów możliwe byłoby wystawianie musicali i oper w mieście, choćby podczas wakacji, co mogłoby przyciągnąć turystów, w podobny sposób jak to ma miejsce w Rzeszowie.

Chcę też by amfiteatr zyskał wreszcie zadaszenie, co jest absolutną koniecznością wymaganą przez niemal wszystkich przez organizatorów imprez o większym, kilkumilionowym budżecie, którzy nie mogą sobie pozwolić na straty z powodu niepogody. Nasz amfiteatr bez zadaszenia nie będzie mógł konkurować z innymi amfiteatrami w Opolu czy Sopocie, gdzie uciekły od nas festiwale.

Także chcę by zadaszony i przebudowany amfiteatr zmienił nazwę na "Operę Leśną" co zwiększy prestiż tego miejsca i pozwoli łatwiej przyciągnąć wydarzenia kulturalne o ogólnopolskim znaczeniu. Moim zdaniem, dopiero taki krok spowoduje choćby częściowe odzyskanie przez Zieloną Górę znaczenia na rynku festiwali w Polsce.

Po zaproponowaniu stworzenia parku krajobrazowego:

Chcemy powołania Parku Krajobrazowego Lubuskiego Przełomu
Odry po to by chronić cenna przyrodę wokół Zielonej Góry. Jako przykład podają
Poznań czy Gorzów Wielkopolski, wokół to których miast istnieją parki narodowe
czy krajobrazowe (np. Gorzowsko-Barlinecki Park Krajobrazowy). Zielona Góra,
która posiada cenne krajobrazy oraz cenną przyrodę, nie chroni tych walorów.
Powoduje to że nawet przyrodniczo cenne lasy naturalne są traktowane przez
leśników tak jak najzwyklejsze lasy gospodarcze, a więc prowadzona jest w nich
gospodarka leśna, czyli wycinki. Dzięki takiemu podejściu Zielona Góra straciła
dwa najcenniejsze przyrodniczo fragmenty swych lasów- Lasy Państwowe wycięły dwa fragmenty lasu świerkowego pomiędzy ul. Szwajcarską a wschodnią obwodnicą
miasta. Ponadto niedawno dokonano wycinki cennych lasów w okolicach Krępy,
przeciwko czemu protestowali mieszkańcy tej miejscowości i postulowali by władze
objęły te lasy ochroną przed zapędami leśników.

Jeden z internautów zaprotestowal:

> Pomysł Fularza jest oderwany od rzeczywiśtości. Gość nie ma zadnego pojęcia o
> gospodarce leśnej i rzuca ekologiczne hasła, bo są chwytliwe. Zastanawia tylko,
>
> dlaczego gazeta nagłaśnia takie niewypały!

Proszę Szanownego Pana, co ja mam Panu odpowiedzieć na tak uprzedzone podejście? Może tak: Jaki Pan mądry- zna Pan wszystkie okoliczne lasy!".

Proszę Pana, gdyby sprawdził Pan obszary które zaproponowałem jako obszary chronione, przekonałby się Pan iż wybrałem lasy mieszane, nasadzone albo jeszcze przez Niemców albo lasy powstałe samoistnie na terenach pokopalnianych. Istnieje wiele gęstych mateczników ulokowanych wzdłuż strumieni. Niestety, gospodarka leśna i tam doszła, i coraz częściej widzę że leśnicy preferują wycinki mateczników bo te zostaną trudniej wyłapane przez okoliczną ludnośc i nikt im nie przeszkodzi w wycinkach. Ja natomiast tych ludzi z miłą chęcią oskarżyłbym io niszczenie środowiska naturalnego, bo na pewno jest jakiś paragraf przewidujący kary za wycinki obszarów przyrodniczo cennych.

Proszę Pana, moim hobby jest właśnie natura. Może nie jestem specjalistą, ale podróżowałem tyle, że wiem, jaka przyroda jest cenna, a jaka nie. Sadziłem że krytyka spotka mnie za to że lasy do ochrony wybierałem jak piesek francuski, bo np. wg mnie cenne przyrodniczo są także te za os. Słowackiego etc. ale ich nie uwzględniłem bo aż tak dobrze ich nie znam.

A co do zarzutów o "blokowanie ropzwoju maista" to zawodowo zajmuję się badaniami takiego tematu jak ekonomika miast (urban economics) i wiem jakie znaczenie dla miasta mają tereny inwestycyjne. Wycinanie lasów jest próbą odsunięcia w przyszłość tematu poszerzenia granic miasta, tematu którego nasi radni nie potrafią rozgryźć. Wobec tego wycinają lasy. Potem wytną ich więcej.

Ależ proszę Pana, istotnie nie mam żadnego pojęcia o gospodarce lesnej, ponieważ wiem ile kosztuje metr sześcienny dębu, świerku i innych drzew w których gustują prawni opiekunowie zielonogórskich lasów. Nie będzie tam władzy Lasów Państwowych, nie będzie wycinek, nie będą wycinane debowe aleje. Po prostu nie będą one już ekspoatowane jako rezerwuar bezpłatnego drewna.

Lat temu kilka szedłem z Wojtusiem po Parku Poetów, zbudowanym przez Niemców, dziś pełnym śmieci. Jacyś ludzie palili w nim jakiś plastik, prawdopodobnie złomiarze. Wojtuś się mnie pyta- a czemu ktoś wyciął to wielkie drzewo, pokazując gigantyczny pień po ściętym drzewie.

No właśnie- takie samo pytanie mam do Lasów Państwowych. Pora im to zabrać. Podcinają, kasę za drewno kasują, a śmieci nie sprzątają, staw w dawnym Parku Poetów to tony śmieci.

Ostatnio tam chodziłem z jakimis cudzoziemcami którzy zawitali na winobranie i byli zachwyceni tym obszarem, a to były zwykłe pokopalniane wąwozy. Takich miejsc jest tu sporo. A z dzieciństwa pamiętam że było jeszcze więcej. Tylko czemu ktoś wybetonował wodospad w którym kąpałem się jako dziecko? Przecież tam nie ma żadnych powodzi? Czemu ktoś wybetonował koryto strumyka- pytał się mnie dziś Wojtuś. No właśnie- po co? Ktoś miał chyba za dużo pieniędzy i ze strumyka z wodospadami zrobił betonowy kanał, a z idyllicznego pokopalnianego stawu otoczonego gęstym laskiem- betonową nieckę o idealnie jajowatym kształcie i wyrównanych brzegach. Po co? Takich absudrów można mnożyć.